Ooit zult u er ook last van krijgen: ouderdomsslechthorendheid

Onderzoekers van de universiteit van Harvard hebben een nieuwe methode ontwikkeld om de beschadigde cellen in het oor te repareren. Tot op heden stuitte de wetenschap steeds op een schijnbaar niet te slechten muur: in het binnenoor circuleert constant een vloeistof die de medicijnen die zouden moeten werken tegen gehoorstoornissen als het ware wegspoelt.

Maar er is hoop voor alle slechthorenden onder ons: wetenschappers hebben een molecuul ontwikkeld dat bestand is tegen deze vloeistofstroom. Dit molecuul imiteert ook nog eens een proteïne die in staat is synapsen te herstellen. Dat zijn de contactgebieden tussen twee neuronen die onmisbaar zijn voor de waarneming en het transport van geluiden. Helaas vond het onderzoek in vitro plaats op dierencellen en we zullen dus nog jaren moeten wachten om te weten of deze behandeling ook werkt bij een levend mens. Dat wil niet zeggen dat u in de tussentijd niets kunt doen: u kunt de kans op gehoorverlies en de mate waarin uw gehoor achteruit gaat op verschillende manieren beperken.

Wat kunt u vandaag al doen om gehoorverlies te voorkomen?

Men schat dat zo'n 70% van de 70-plussers te maken zal krijgen met een aanzienlijk verlies van het gehoorvermogen.

Dat is het resultaat van een onvermijdelijke aftakeling van het auditieve systeem. . Naarmate we ouder worden, verdwijnen er steeds meer van de 30.000 haarcellen waarover we beschikken (de cellen die het geluid detecteren) en steeds meer van deze cellen raken beschadigd. Dit is een onomkeerbaar proces. Dit verschijnsel, dat een beetje lijkt om dat van ouderdomsverziendheid, begint vanaf 50 jaar en tast vooral de hogere frequenties aan. Dat komt omdat deze frequenties worden gedetecteerd door zeer geavanceerde haarcellen.

We kunnen niet veel doen om dit te voorkomen, maar wat we wel kunnen doen, is de intensiteit ervan te verminderen door ervoor te zorgen dat er zich zo min mogelijk vrije radicalen kunnen vormen (1-2). Deze radicalen kunnen de cellen van het oor aantasten. Ze ontstaan door verschillende factoren, waaronder roken (3), overgewicht, slechte voeding, schadelijke medicijnen. Maar oorzaak nummer een is lawaai, zowel chronisch als incidenteel. Er zijn tal van studies die aantonen dat excessief geluid de haarcellen in het slakkenhuis van het oor mechanisch en onherstelbaar beschadigt. Zo bleek uit de medische dossiers van het Amerikaanse leger dat bijna 33% van de militairen bij thuiskomst na de eerste wereldoorlog 'blijvende gehoorschade' had opgelopen door het lawaai (NIHL, oftewel Noise-Induced Hearing Loss).

Bij een hard geluid kunnen vrije radicalen ervoor zorgen dat er cellen afsterven. Als reactie op het harde geluid ontstaat een samentrekking van de bloedvaten in het oor, waardoor er nog meer vrije radicalen worden aangemaakt (4-7). Hetzelfde verschijnsel doet zich voor bij een hartaanval.

Om dit mechanisme tegen te gaan, doet het lichaam een beroep op strong>antioxidanten. . Het lichaam kan zelf antioxidanten aanmaken en haalt de daarvoor benodigde grondstoffen uit onze voeding. Daarnaast maakt het gebruik van reeds gevormde antioxidanten die niet door het lichaam zelf zijn aangemaakt.

Dat is een van de theorieën op basis waarvan de de gunstige werking van magnesium (8) ten aanzien van gehoorschade wordt verklaard, met name als het gaat om gehoorschade die is ontstaan door blootstelling aan lawaai (9). Magnesium zou in het oor de aanmaak van een enzym stimuleren met een krachtige antioxidatieve werking, namelijk van superoxide dismutase (10). En dat is nog niet alles, want magnesium zou ook de vaatverwijding bevorderen, waardoor de schade door antioxidanten aan het slakkenhuis beperkt wordt. Het zou bovendien de overmatige opname van calcium in de cellen bestrijden, een verschijnsel dat volgt op een akoestisch trauma en dat ertoe leidt dat cellen afsterven.

In verschillende onderzoeken is aangetoond dat de zogenaamde 'exogene' antioxidanten, en dan met name β-caroteen en vitamine C in combinatie met magnesium een onderling versterkend effect hebben, waardoor ze samen het gevaar van de vrije radicalen in het oor aanzienlijk terug kunnen dringen (11-15).

Wordt u regelmatig blootgesteld aan harde geluiden, dan kan het goed zijn om een supplement van magnesium in te nemen. (bijvoorbeeld OptiMag of een multivitamine die tevens magnesium bevat, zoals de beroemde samenstelling van Daily 3). U kunt ook de inname van magnesiumrijk voedsel verhogen. Denk daarbij aan:soja, chocolade, noten (paranoten, amandelen, cashewnoten, pijnboompitten...), vis en groene groenten (met name spinazie en artisjok).

Let op de volgende klachten:

• In een lawaaiige omgeving hoort u minder (bijvoorbeeld in een groep pratende mensen).
• U heeft steeds terugkerende oorsuizingen.
• U heeft het idee dat degene met wie u praat steeds mompelt.
• U moet vaak vragen of mensen hun woorden willen herhalen.

Heeft u nog geen last van deze klachten, dan kunt u nog aandacht besteden aan de preventie. Heeft u een van bovenstaande klachten, dan is er geen seconde meer te verliezen: hoe langer u wacht met het proberen van een gehoorapparaat, hoe moeilijker het voor de zenuwcircuits van het oor wordt om nog te wennen aan complexe geluiden. Wanneer u dan uiteindelijk toch besluit een gehoorapparaat te gaan dragen, dan lijken die geluiden opeens onverdraaglijk.

Vergeet niet dat onlangs ook is aangetoond dat er een link bestaat tussen het verlies van het gehoorvermogen en de snelle aftakeling van het cognitieve vermogen.

De belangrijkste studie in dit artikel :

Judith S. Kempfle, Kim Nguyen, Christine Hamadani, Nicholas Koen, Albert S. Edge, Boris A. Kashemirov, David H. Jung, Charles E. McKenna. Bisphosphonate-Linked TrkB Agonist: Cochlea-Targeted Delivery of a Neurotrophic Agent as a Strategy for the Treatment of Hearing Loss. Bioconjugate Chemistry, 2018; DOI: 10.1021/acs.bioconjchem.8b00022

Referenties

1. Le Prell CG, Yamashita D, Minami SB, Yamasoba T, Miller JM. Mechanisms of noise-induced hearing loss indicate multiple methods of prevention. Hear Res 2007;226:22–43.
2. Henderson D, Bielefeld EC, Harris KC, Hu BH. The role of oxidative stress in noise-induced hearing loss. Ear Hear 2006;27:1–19.
3. Smoking, Smoking Cessation, and the Risk of Hearing Loss: Japan Epidemiology Collaboration on Occupational Health Study. Nicotine & Tobacco Research, 2018; DOI: 10.1093/ntr/nty026
4. Evans P, Halliwell B. Free radicals and hearing: cause, consequence, and criteria. Ann N Y Acad Sci 1999;884:19–40
5. Le Prell CG, Yamashita D, Minami SB, Yamasoba T, Miller JM. Mechanisms of noise-induced hearing loss indicate multiple methods of prevention. Hear Res 2007;226:22–43.
6. Seidman MD. Effects of dietary restriction and antioxidants on Presbyacusis. Laryngoscope2000;110:727–38.
7. Darrat I, Ahmad N, Seidman K, Seidman MD. Auditory research involving antioxidants. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg 2007;15:358–63.
8. Choi YH, Miller JM et al. Antioxidant vitamins and magnesium and the risk of hearing loss in the US general population, Am J Clin Nutr. 2014 Jan; 99(1): 148–155.
9. Zhonghua Lao Dong Wei Sheng Zhi Ye Bing Za Zhi. [Association between serum magnesium ion level and risk of noise-induced hearing loss].2016 Dec 20;34(12):884-888. doi: 10.3760/cma.j.issn.1001-9391.2016.12.002.
10. Seidman MD. Effects of dietary restriction and antioxidants on Presbyacusis. Laryngoscope2000;110:727–38.
11. Biesalski HK. Vitamin A and the ear. Review of the literature. Z Ernahrungswiss 1984;23:104–12.
12. McFadden SL, Woo JM, Michalak N, Ding D. Dietary vitamin C supplementation reduces noise-induced hearing loss in guinea pigs. Hear Res 2005;202:200–8
13. Heman-Ackah SE, Juhn SK, Huang TC, Wiedmann TS. A combination antioxidant therapy prevents age-related hearing loss in C57BL/6 mice. Otolaryngol Head Neck Surg 2010;143:429–34.
14. Hou F, Wang S, Zhai S, Hu Y, Yang W, He L. Effects of α-tocopherol on noise-induced hearing loss in guinea pigs. Hear Res 2003;179:1–8.
15. Schafer FQ, Wang HP, Kelley EE, Cueno KL, Martin SM, Buettner GR. Comparing β-carotene, vitamin E and nitric oxide as membrane antioxidants. Biol Chem 2002;383:671–81.