Home   >  Venotonische middelen  >  Taxifoline: belangrijk voor gezonde...
24-08-2016

Taxifoline: belangrijk voor gezonde haarvaten

Taxifoline Er zijn meer dan 600 onderzoeken uitgevoerd naar de effecten van taxifoline, met name in Rusland. Deze krachtige flavonoïde wordt gewonnen uit de Siberische lariks. De onderzoeken toonden aan dat taxifoline de celmembranen beschermt, de activiteit van de haarvaten verbetert en de microcirculatie van het bloed in het hele lichaam verbetert. Daarnaast normaliseert de stof de celstofwisseling. Taxifoline heeft eveneens een ontstekingsremmende werking. Het beschermt de lever, bestrijdt oedeem, vermindert het cholesterolgehalte, bestrijdt de vorming van bloedpropjes en verbetert de viscositeit van het bloed. Het werkt samen met vitamine C, waarvan het de effecten versterkt.

Flavonoïdes versterken de elasticiteit en dichtheid van de bloedvaten

Flavonoïdes zijn fenolen die voorkomen in verschillende planten. Ze werden in 1814 voor het eerst door de wetenschapper E. Chevreul geïsoleerd, maar werden pas in 1936 bijna door toeval ontdekt door Albert Szent-Györgyi. Een vriend van hem had het bloeden van zijn tandvlees gestopt door een ruw product op basis van vitamine C te gebruiken dat geïsoleerd was uit citroen. Toen het tandvlees later opnieuw begon te bloeden, gaf Szent-Györgyi zijn vriend een pure vorm van vitamine C, omdat hij aannam dat dit effectiever zou zijn. De pure vorm van vitamine C bleek echter niet te helpen. Vervolgens gaf Szent-Györgyi zijn vriend een deel van de geïsoleerde flavonoïde uit het oorspronkelijke ruwe vitamine C-supplement. Het tandvlees van zijn vriend genas volledig.
Zo bracht Szent-Györgyi het vermogen van flavonoïdes aan het licht om de doordringbaarheid (permeabiliteit) van de bloedvaten te verminderen, plus de samenwerking van flavonoïdes met vitamine C. In het begin noemde hij de stof dan ook 'vitamine P' voor 'permeabiliteit'. Flavonoïdes hebben echter niet de werking van een vitamine. Deze Hongaarse wetenschapper ontving de Nobelprijs voor zijn werk op het gebied van vitamine C en de biochemische eigenschappen van flavonoïdes. Flavonoïdes versterken de elasticiteit en de dichtheid van de bloedvaten waardoor ze sterker worden. Het zijn ook krachtige antioxidanten die het lichaam beschermen tegen oxidatiestress en tegen aanvallen van vrije radicalen. Ze versterken bovendien de effecten van vitamine C.

Taxifoline is een krachtige flavonoïde

Midden jaren 50 van de vorige eeuw extraheerden en beschreven wetenschappers voor het eerst taxifoline, oftewel dihydroquercetine, een analoge stof van quercetine en rutine die echter over wat andere eigenschappen beschikt. Taxifoline heeft dezelfde werking als 'vitamine P': het versterkt de vasculaire membranen en vermindert allergische reacties en ontstekingsreacties Maar het bezit eveneens een groot aantal eigenschappen die de meest bioflavonoïdes niet bezitten. Zo is taxifoline een veel krachtigere antioxidant dan de meest flavonoïdes.
Het merendeel van de onderzoeken naar taxifoline werd in Rusland uitgevoerd bij het Geneeskundig instituut voor luchtvaart en ruimtevaart (later genoemd S.M.-Kirov), het centrale militaire ziekenhuis (later genoemd N.M. Burdenko), het 6e militaire ziekenhuis en het Herseninstituut van de Russische academie voor de wetenschappen.

Taxifoline remt oxidatiestress en ontstekingen

Taxifoline heeft aangetoond een krachtig neutraliserend effect te hebben op vrije radicalen. Het heeft het vermogen twee van de gevaarlijkste vrije radicalen in het lichaam te bestrijden: radicale superoxides en peroxides. Het beschermt de rode en witte bloedlichamen. Onderzoeken tonen aan dat de stof de witte bloedlichamen beschermt tegen beschadigingen van buitenaf en dat het voorkomt dat rode bloedlichamen afsterven door oxidatie.
Het effect van taxifoline is bij Wistar-ratten onderzocht. De ratten hadden een door tetrachloormethaan opgewekte hepatitis. De dieren werden in drie groepen verdeeld: 9 dieren kregen niets toegediend, 9 dieren kregen onderhuids tetrachloormethaan toegediend gedurende 9 dagen en de andere dieren kregen gedurende vier dagen voorafgaand aan de tetrachloormehtaaninjectie en de 14 dagen erna taxifilone toegediend (100 mg/kg). In vergelijking met de dieren uit de controlegroep of de dieren die taxifoline toegediend hadden gekregen, was de hoeveelheid vetperoxidatieproducten die reageerde met thiobarbiturzuur 1,5 maal zo hoog bij de ratten die uitsluitend tetrachloormethaaninjecties hadden gekregen. Ook bleek de antioxiderende activiteit in het bloedplasma van deze dieren 1,8 tot 2 maal lager te zijn dan bij de andere dieren1.

Functiestoornissen in de haarvaten

Haarvaten (ook wel capillaire vaten genoemd) zijn zeer fijne bloedvaten met een diameter van 5 tot 8 micrometer. Ze bestaan uitsluitend uit een laag endotheelcellen met een fijn endotheelmembraan en enkele collageenvezels. Elke uitwisseling tussen bloed en weefsels vindt plaats via deze haarvaten. Ook vormen de haarvaten de link tussen het ader- en vaten systeem. Duizenden kilometers haarvaten leveren zuurstof en onmisbare voedingsstoffen aan alle lichaamsweefsels en voeren tegelijkertijd de noodzakelijk stoffen af.
Haarvaten bestaan niet op zichzelf, maar vormen een gestructureerd netwerk dat normaal gesproken samenkomt in een arteriole of een venule.
Wanneer de circulatie in de haarvaten beschadigd is, dan raken de cellen 'ondervoed', en krijgen ze zuurstofgebrek. Dit leidt op de langere duur tot de teloorgang, en uiteindelijk de verdwijning van de cellen. Stoornissen in de doorbloedingsfunctie van de haarvaten zijn vormen het begin van een aantal van pathologische processen.
Er was een arts die de theoretische stelling heeft onderzocht dat het mogelijk zou moeten zijn de gezondheid van de mens te verbeteren indien men de activiteit van de haarvaten zou kunnen vergroten. Deze Russische arts heette A.S. Zalmanov. Hij schreef: "We zouden niet moeten proberen een behandeling te vinden voor bepaalde ziektes, maar we zouden de beschadigde werking van de organen moeten herstellen zonder dat we rekening houden met de naam van de diagnose. Juist bij de haarvaten zien we veel verstoorde werkingen. »

Problemen met de microcirculatie en een te hoge bloeddruk

Bij een te hoge bloeddruk raakt het systeem dat verantwoordelijk is voor de bloedvoorziening naar de organen zeer snel beschadigd. Dergelijke verstoringen hebben grote gevolgen voor de bloedcirculatie in het hart, de hersenen en de nieren. Bij patiënten met een hoge bloeddruk neemt het aantal haarvaten en de dikte van de haarvaten af, waardoor er een falende microcirculatie ontstaat, met als gevolg onvoldoende doorbloeding.
Er vinden ingrijpende veranderingen plaats in de reologische eigenschappen van het bloed die er toe leiden dat de viscositeit van het bloed hoger wordt. Deze veranderingen in de reologie van het bloed vormen samen met de afname van het aantal haarvaten de oorzaak van de verminderde doorbloeding van de weefsels, en daarmee samenhangend, een verminderde aanvoer van voeding en zuurstof. Daarnaast neemt de frictie van het bloed met de vaatwanden toe en stijgt de druk in de aderen.
Taxifoline heeft verschillende eigenschappen die gunstig kunnen werken bij patiënten met een te hoge arteriële bloeddruk. Onderzoeken hebben aangetoond dat taxifoline erytrocyten zo elastisch maakt dat ze zelfs door de wanden van de fijnste bloedvaatjes kunnen dringen. Zo wordt een te hoge bloeddruk op een natuurlijke manier voorkomen en wordt de kans op een CVA aanzienlijk verkleind. Taxifoline verlaagt eveneens de viscositeit van het bloed en verbetert de microcirculatie in de haarvaten.
In Rusland heeft men verschillende onderzoeken gewijd aan taxifoline. Het effect van de stof is met name getest in een onderzoek waaraan 40 patiënten deelnamen met een neurocirculatoire asthenie (een vorm van tachycardie) met een verhoogde spierspanning en een verhoogde arteriële bloeddruk. De patiënten uit de ene groep ontvingen een enkelvoudige therapie, waarbij ze uitsluitend een bloeddrukverlager toegediend kregen. De patiënten uit de andere groep kregen daarnaast nog een dagelijkse dosering van 40 mg taxifoline. In de controlegroep was er sprake van een duidelijk bloeddrukverlagend effect tussen de 3e en 4e dag van de behandeling. Bij 17% van de personen moest de dosering van de medicatie verhoogd worden. Het duidelijke bloeddrukverlagende effect werd waargenomen bij personen die naast het medicijn tussen de 1e en 2e dag eveneens taxifoline toegediend kregen; voor geen van deze personen was het nodig de dosering van de medicatie te verhogen.
In een ander onderzoek, waarbij 80 mannen betrokken waren tussen de 23 en 52 jaar met een neurocirculatoire asthenie met hypertensie of een arteriële hoge bloeddruk met een extrasystolische aritmie, kregen 40 patiënten een complexbehandeling voor de aritmie. De andere 40 patiënten kregen naast deze behandeling dagelijks 40 mg taxifoline. Het effect van de behandeling werd gemeten op de 3e, de 5e en de 8e behandeldag. Het aritmie-bestrijdende effect deed zich in de groep die taxifoline had gekregen een of twee dagen eerder voor dan in de andere groep. Ook was het effect veel groter in deze groep, namelijk 86,7%. Deze test toont aan dat taxifoline een duidelijk bloeddrukverlagend effect heeft, en dat het vrij is van bijwerkingen.
100 patiënten met een stadium 1 of 2 van een hoge bloeddruk die een stabiele medische behandeling volgden, werden betrokken bij een onderzoek. Ze werden willekeurig verdeeld in twee groepen. De ene groep kreeg taxifoline (68 patiënten), de andere een placebo (42 patiënten).
De resultaten toonden aan:
    - gedurende drie maanden een duidelijke daling van de diastolische en systolische bloeddruk in beide groepen. Een daling van de hartslagfrequentie bij de groep die taxifoline in had genomen;
    - na zes weken werd er gedurende de dag een stabiel verlagend effect geconstateerd in beide groepen, zowel voor de systolische als voor de diastolische bloeddruk. Aan het einde van het onderzoek werd alleen bij de groep die taxifoline had ingenomen een aanzienlijke verlaging geconstateerd van de nachtelijke systolische bloeddruk;
    •- de stagnerende factoren in de microcirculatie waren afgenomen in de groep die taxifoline had ingenomen en de microcirculatie was verbeterd. De supplementinname verminderde een deel van de reologische schade en de stoornissen in de dynamiek van de doorbloeding in de haarvaten;
    -• na zes weken van behandeling was de functie van het endotheel in de groep die taxifoline had ingenomen genormaliseerd.

Goed voor de behandeling van cerebrovasculaire aandoeningen

Een hoge bloeddruk is een van de risicofactoren voor het ontstaan van een CVA (cerebrovasculair accident): bij maar liefst 78,2% van de CVA's is er sprake van een hoge bloeddruk. Risicofactoren die daarna komen zijn de leeftijd, diabetes, roken, veranderingen in de bloedvaten onder invloed van lipoproteïnen en hypertrofie aan de linker ventrikel.…
Het nationale instituut voor Hersenonderzoek van de wetenschappelijke academie in Rusland heeft onderzoek gedaan naar het effect van taxifoline op personen met stoornissen in de doorbloeding van de hersenen.
29 patiënten met een encefalopathie als gevolg van een verstoorde bloedvoorziening in de hersenen met een gemiddelde leeftijd van 67,6 jaar deden mee aan een onderzoek naar de effecten van taxifoline. 12 van hen hadden te maken met de gevolgen van een CVA van het ischemische type. De deelnemers namen gedurende 18 tot 21 dagen een dagelijkse dosering van 80 mg taxifoline.
De onderzoeksmethode omvatte:
    - een evaluatie van de gegevens van de status van de patiënt, inclusief een vragenlijst;
    - een klinisch onderzoek met een beoordeling van de neurologische klachten, de asthenie, de psycho-emotionele problemen en vasculaire-vegetatieve stoornissen.
    - een beoordeling van de belangrijkste organische afwijkingen van het centrale zenuwstelsel;
    - een inschatting van de indicatoren van de vegetatieve tonus, de centrale hemodynamica en een analyse van de uitgeademde lucht.
De supplementinname van taxifoline verbeterde bepaalde problemen, zoals hoofdpijnklachten, slapeloosheid, asthenische stoornissen, vasculair-vegetatieve problemen en duizeligheid. Deze verbeteringen werden met name waargenomen bij patiënten met een encefalopathie als gevolg van problemen met het vaatstelsel als gevolg van een CVA. Ook verbeterde de emotionele stabiliteit, raakten patiënten minder snel geïrriteerd, voelden ze zich minder angstig, waren ze beter gehumeurd, en was er minder sprake van hypochondrie of gefixeerdheid op de eigen gevoelens. Ook hier zag men dat deze verbeteringen duidelijker waren bij de patiënten die kampten met de gevolgen van een CVA (met uitzondering van de verbetering van het slechte humeur en de vermindering van de hypochondrie). De indicatoren voor de intellectuele activiteit in de hersenen was bij twee derde van de patiënten beter na de inname van taxifoline. Dat gold eveneens voor de concentratie en de oplettendheid. Het geheugen van de patiënten was met 70% verbeterd en het operationele geheugen van de mannen was toegenomen bij 66,7% van de gevallen.
De gegevens uit de onderzoeken bij de patiënten van middelbare leeftijd met een encefalopathie die gerelateerd was aan een verstoorde bloedcirculatie in de hersenen tonen aan dat taxifoline een matig activerend effect heeft op de centrale mechanismen die verantwoordelijk zijn voor de regulering van de vegetatieve functies en de psycho-emotionele staat.
Er zijn twee klinische studies uitgevoerd bij 52 patiënten om het effect van taxifoline te beoordelen op vitamine C bij patiënten met stoornissen in de bloedcirculatie in de hersenen. De patiënten werden gedurende 21 dagen behandeld. De supplementinname resulteerde in een verlaging van de viscositeit van het bloed en een vermindering van de tendens tot het vormen van bloedpropjes. Daarnaast zorgde het voor een verbetering van het geheugen, de oplettendheid en de prestaties op het mentale vlak. Het verminderde duizelingen, zorgde voor een normaal slaappatroon, verminderde hoofdpijn en vermoeidheid. In de placebogroep werd geen van deze veranderingen geconstateerd2, 3.

Taxifoline en cardiovasculaire aandoeningen

Wetenschappers hebben aangetoond dat taxifoline de vetperoxidatie remt, een proces dat veelal leidt tot atherosclerose4. In een onderzoek bij dieren remde taxifoline de vetperoxidatie van vetten in het bloedserum en in de lever na een toxische ioniserende bestraling5. Deze remmende effecten werden versterkt door de vitamines C en E6. Door de gevaarlijke peroxidatie van lipoproteïnen met een lage dichtheid te remmen, draagt taxifoline bij aan het voorkomen van atherosclerose.
Het verlagen van het gehalte aan lipoproteïnen met een lage dichtheid (LDL) is een van de belangrijkste doelen van een anticholesterolbehandeling zoals die door artsen wordt uitgevoerd met behulp van statines. Onderzoeken lijken aan te tonen dat taxifoline zinvol kan zijn bij de behandelmethoden die worden gebruikt om LDL te verlagen. Het zou namelijk de vorming van apolipoproteïne B voorkomen, een van de belangrijkste bouwstoffen voor LDL. Het zou de aanmaak van lipiden in de lever verminderen, en tegelijkertijd zorgen voor een verminderde afscheiding van apolipoproteïne B en een verhoogde afscheiding van apolipoproteïne A.7.
Andere onderzoeken bij ratten hebben aangetoond dat taxifoline het lipidengehalte in het serum en in de lever deed dalen, evenals het gehalte aan cholesterol. Hierbij is de werking van taxifoline veel effectiever dan quercetine.
Overigens hebben onderzoeken bij dieren aangetoond dat taxifoline verlagend werkt voor een hoge bloeddruk en dat het de metingen van de elektrische impulsen voor de activering van de ventrikels normaliseert.

Voorkomt complicaties bij diabetes

Diabetes kan ernstige gevolgen hebben, met name voor het cardiovasculaire systeem en voor de ogen. Wetenschappers ontdekten dat personen met diabetes type II een grotere kans hebben op het ontwikkelen van vaatziekten. Dit komt voor een deel doordat diabetes type II het vermogen vergroot van bepaalde witte bloedcellen (neutrofielen) om zich vast te hechten aan de wanden van bloedvaten, oftewel het endotheel8. Dit kan bijdragen aan de ontwikkeling van vaatziekten in het hele lichaam, maar vooral in de belangrijke bloedvaten van het hart. Een Russisch onderzoek heeft aangetoond dat taxifoline de activiteit remt van ontstekingsgerelateerde neutrofielen bij patiënten met diabetes type II, waardoor de stof het vaatsysteem beschermt tegen de schadelijke gevolgen van de ziekte9.
Ook is aangetoond dat taxifoline bij diabetici bescherming biedt tegen de twee meest gangbare oorzaken voor het verlies van gezichtsvermogen: de degeneratie van de gele vlek en staar. De degeneratie van de gele vlek ontstaat wanneer het deel van het netvlies dat verantwoordelijk is voor het waarnemen van details begint af te takelen. Taxifoline bevordert de doorbloeding in dit gebied, waardoor het oog beschermd wordt tegen de achteruitgang van het gezichtsvermogen. Daarnaast remt taxifoline de activiteit van een bepaald enzym in de ooglens. Hierdoor zou het bij diabetespatiënten eveneens preventief werken tegen staar.

Zorgt ervoor dat het centrale zenuwstelsel gezond blijft

Juist de hersenen en het centrale zenuwstelsel zijn uiterst gevoelig voor de schadelijke effecten van vrije radicalen. Met het vorderen der jaren kunnen vrije radicalen zich ophopen in de hersenen, hetgeen kan leiden tot een afname van de cognitieve vermogens en het ontstaan van ziektes als dementie en de ziekte van Alzheimer. Taxifoline biedt een onontbeerlijke bescherming van de hersenen en de neuronen.
Om in kaart te brengen op welke wijze taxifoline de hersenen beschermt tegen beschadigingen, hebben wetenschappers gebruik gemaakt van een dierenmodel met een CVA, Taxifoline remt de enzymexpressie die ontstekingen opwekt. Bovendien zou het helpen voorkomen dat ontstekingsopwekkende witte bloedcellen de kwetsbare gebieden in de hersenen opzoeken en zich hier vastzetten. Deze activiteiten helpen bij het beschermen van vitale neurologische gebieden tegen oxidatieschade die ontstaat door vrije radicalen. Deze vrije radicalen ontstaan vaak wanneer de hersenen onvoldoende bloed en zuurstof aangevoerd krijgen10, 11.
Voor wat betreft de achteruitgang van de cognitieve vermogens, veelal een verschijnsel dat zich voordoet met het ouder worden, ziet men dat essentiële functies als de waarneming, het denkvermogen, het taalkundige vermogen en het bewustzijnsniveau worden aangetast. Een gunstige werking van taxifoline is dat het de gebieden in de hersenen beschermt waarin deze functies worden uitgevoerd. In een onderzoek hebben wetenschappers vastgesteld dat taxifoline vrije radicalen belemmert in het aangaan van schadelijke oxidatieverbindingen in de zenuwcellen die cruciaal zijn voor het aansturen van deze functies12.
Door de hersencellen en het centrale zenuwstelsel te beschermen helpt taxifoline het ontstaan van bepaalde vernietigende beschadigingen die gerelateerd zijn aan het ouder worden voorkomen.

Bescherming tegen leverbeschadigingen en hepatitis

Veel chemische producten die worden gebruikt in de handel en industrie werken in als gifstoffen op onze lever. Denk hierbij aan dioxine, dibenzofuranen of koolstoftetrachloride. De stoffen kunnen leiden tot vergiftiging van de lever of hepatitis, waardoor de vetperoxidatie in de lever wordt gestimuleerd. Taxifoline is in staat om dankzij de antioxiderende werking de lever te beschermen tegen de gevaren van blootstelling aan deze giftige stoffen of aan virussen. Wanneer ratten gedurende vier dagen taxifoline toegediend krijgen voorafgaand aan de blootstelling aan chemische producten die voorheen gebruikt werden in de stomerij of in de koelindustrie, dan ziet men dat de ratten beschermd worden tegen de hepatitis opwekkende invloed van deze gifstoffen13.
Daar komt bij dat taxifoline in dierenmodellen met muizen met een leverbeschadiging nog krachtiger dan vitamine E de biochemische veranderingen remde die leiden tot hepatitis. Preciezer gezegd: taxifoline blokkeert de aanmaak van Tumor Necrosis Factor, een stof die ontstekingen opwekt, en blokkeert de infiltratie van cellen van het immuunsysteem.
Taxifoline heeft veelbelovende eigenschappen die kunnen bijdragen aan de bestrijding van hepatitis A. Het virus van hepatitis A kan in het lichaam terecht komen door het eten van besmet voedsel. In het laboratorium remt taxifoline de vermeerdering en de pathogene effecten van het Hepatitis A-virus14.
Een supplementinname van taxifoline draagt dan ook op een doeltreffende wijze bij aan de bescherming van de lever tegen schade door gifstoffen of besmetting met het hepatitis-virus.

Versterk het immuunsysteem

Onderzoeken lijken aan te tonen dat taxifoline ernstige infecties helpt bestrijden, zoals longontsteking of het HIV.
Wetenschappers deden onderzoek naar het effect van taxifoline bij patiënten met een acute longontsteking. Wanneer de deelnemers aan het onderzoek een standaard behandeling kregen met daarnaast een supplement met taxifoline, dan herstelden ze sneller van de klachten van de longontsteking dan de patiënten die alleen een klassieke behandeling kregen15
Voorlopige onderzoeken lijken aan te tonen dat taxifoline in staat zou zijn het HIV-virus te bestrijden. Ook heeft men onlangs ontdekt dat taxifoline de activiteit van een enzym remt dat door virussen als het HIV-virus wordt gebruikt om hun genetische materiaal te vermeerderen16.

Een krachtige samenwerking met vitamine C

Taxifoline versterkt de gunstige werking van vitamine C en verlengt de duur van de biologische activiteit van de vitamine: het stimuleert de regeneratie van de vitamine en vertraagt de verwijdering uit het lichaam. In Rusland is het complex van taxifoline met vitamine C een populaire behandeling voor aandoeningen die oxidatieve stress als onderliggende oorzaak hebben.

---------------------------------------------------------------------------------------

Referenties:
1. Teselkin Yu O. et al., Dihydroquercetin as a mean of antioxidant defence in rats with tetrachloromethane hepatitis, Phytotherapy Research, 11 May 2000, vol. 14, issue 3, 160-162.
2. Plotnikov M.B. et al., Hemorheological and antioxidant effects of Ascovertin in patients with sclerosis of cerebral arteries, Clin. Hemorheol. Microcirc., 2004, 30(3-4): 449-52.
3. Plotnikov M.B. et al., Clinical efficacy of a novel hemorheological drug ascovertin in patients with vascular encephalopathy, Zh. Nevrol. Psikhiatr. Im SS Korsakova, 2004, 104(12): 33-7.
4. Kravchenko L.V. et al., Effects of flavonoids on the resistance of microsomes to lipid peroxidation in vitro and ex vitro, Bull. Exp. Biol. Med., 2003 Dec, 136(6): 572-5.
5. Teselkin Yu O. et al., Influence of dihydroquercetin on the lipid peroxidation of mice during post-radiation period, Phytotherapy Research, 1998, 12: 517-9.
6. Vasiljeva O.V. et al., Effect of combinated action of flavonoids, ascorbate and alpha-tocopherol on peroxidation of phospholipid liposomes induced by Fe2 + ions, Membr. Cell. Biol., 2000, 14(1): 47-56.
7. Theriault et al., Modulation of hepatic lipoprotein synthesis and secretion by taxifolin a plant flavonoid, Journal of Lipid Research, vol. 41, 1969-1979. December 2000.
8. Van Oostrom A.J. et al., Increased expression of activation markers on monocytes and neutrophils in type 2 diabetes, Neth. J. Med., 2004 Oct, 62(9): 320-5.
9. Fedosova N.F. et al., Mechanism underlying diquertin-mediated regulation of neutrophil function in patients with non-insulin-dependant diabetes mellitus, Bull. Exp. Biol. Med., 2004 Feb, 137(2): 143-6.
10. Wang Y.H. et al., Taxifolin ameliorate cerebral ischemia-reperfusion injury in rat through its anti-oxidative effect and modulation pf NF-kappa B activation, J. Biomed. Scien., 2006 Jan, 13(1): 127-41.
11. Wang Y.H. et al., Prevention of macrophage adhesion molecule-1dependant neutrophil firm adhesion by taxifolin through impairment of protein kinase-dependant NADPH oxidase activation and antagonism of G protein-mediated calcium influx, Biochem. Pharmacol., 2004 June 15, 67(12): 2251-62.
12. Dok-Go H. et al., Neuroprotective effects of antioxidative flavonoids, quercetin, dihydroquercetin and quercetin 3-méthyl ether isolated from Opuntia ficus-indica var. Saboten, Brain Res., 2003 Mar 7, 965(1-2):130-6.
13. Teselkin Yu O., Dihydroquercetin as a mean of antioxidative defence in rats with tetrachloromethane hepatitis, Phytother. Res., 200 May, 14(3): 495-502.
14. Biziagos E. et al., Effect of antiviral substances on hepatitis A virus replication in vitro, J. Med. Virol., 1987 May, 22(1) : 57-66.
15. Kolhir V.K. et al., Use of a new antioxidant diquertin as adjuvant in the therapy of patients with acute pneumonia, Phytotherapy Research, 1998, 12: 606-8.
16. Chu S.C. et al., Inhibitory effects of flavonoids on Moloney murine leukemia virus reverse transcriptase activity, J. Nat Prod., 1992 feb, 55(2): 179-83.
Voedingsstoffen bestellen die gerelateerd zijn aan dit artikel
Triple C

Ascorbinezuur+Calciumascorbaat+Ascorbine palmitaat

www.supersmart.com
Taxifolin

In Rusland gebruikt vanwege de vele gunstige toepassingsmogelijkheden

www.supersmart.com
Ontdek ook
10-04-2017
Extract van honingklaver gunstige werking bij oedeem...
Het gestandaardiseerde extract van honingklaver verlicht op effectieve wijze de klachten bij lymfoedeem en chronische veneuze insufficiëntie. Het belangrijkste bestanddeel coumarine (behoort tot de benzopyronen),...
Lees verder
31-07-2019
Natuurlijke oplossingen voor zware benen
Vakantie, dat betekent meestal relaxen en genieten. Dit weldadige gevoel kan echter behoorlijk verstoord worden als de temperaturen fors stijgen. Het warme weer gaat immers...
Lees verder
19-05-2015
Veneuze insufficiëntie, een chronische, progressieve aandoening
18 miljoen Fransen lijden aan veneuze insufficiëntie. De aandoening komt vier keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het gaat hier om een chronische...
Lees verder
Volg ons
Kies de gewenste taal
nlfrendeesitpt

Gratis

Dank u voor uw bezoek. Voor u vertrekt:

MELD U AAN VOOR
Club SuperSmart
En profiteer
van exclusieve voordelen:
  • Gratis: wekelijkse al uwwetenschappelijke publicaties van "Nutranews"
  • Exclusieve aanbiedingen voor clubleden
> Doorgaan