Omega-3 van hoogwaardige kwaliteit kiezen

Om echt profijt te hebben van de gunstige effecten van omega-3, dient men kwalitatief hoogwaardige voedingssupplementen te kiezen. De herkomst van de grondstoffen, de gebruikte zuiveringsmethode, de bescherming tegen oxidatie, de biologische beschikbaarheid en de concentratie van de werkstoffen:al deze factoren zijn van invloed op de kwaliteit van omega-3. Omega-3-vetzuren komen overvloedig voor in de natuur, en dan met name in de zee. Van alle omega-3-vetzuren spelen alleen de omega-3-vetzuren uit de zee (eicosapentaeenzuur, oftewel EPA) en docosahexaeenzuur (DHA) een belangrijke rol voor de menselijke cellen. De belangrijkste bron van EPA en DHA is plankton. We kennen meer dan 4000 verschillende plankton soorten. Ook voor al het leven in de zee is dit een belangrijke voedselbron.

Vissen zijn van nature rijk aan omega-3

De onbewerkte visolie die gebruikt wordt voor voedingssupplementen is afkomstig van vissen die een natuurlijk hoog gehalte aan meervoudig onverzadigde vetzuren van het type omega-3 bevatten, zoals sardientjes, makrelen en ansjovis.

Voor het verkrijgen van de beste grondstoffen met een optimale zuiverheid, wordt de vis bij voorkeur gevangen in visgebieden die verschoond zijn gebleven van industriële invloeden. Sardientjes, makrelen en ansjovis komen in overvloed voor in het koude water van de Humboldtstroom, die langs de Chileense en Peruviaanse kust loopt. Deze stroom is rijk aan verschillende soorten plankton.

Milieuvervuilende stoffen houden van vetten

Een groot aantal vervuilende stoffen uit de industrie is oplosbaar in vet. Deze stoffen komen terecht in de vetten van algen en zeedieren die wij op ons menu hebben staan, of in visolie. Producten op basis van visolie die niet zijn gezuiverd, bevatten over het algemeen een te hoog gehalte aan gifstoffen, zoals kwik, lood, PCB's en dioxines.

De gevoeligheid voor oxidatie

Omega-3-vetzuren zijn zeer reactief en vallen gemakkelijk ten prooi aan oxidatie bij de aanwezigheid van licht, warmte of sporen van zware metalen.

De gevolgen van oxidatie zijn onomkeerbaar en vertalen zich meestal in een verlies aan voedingswaarde, een vernietiging van de textuur en de kleur en een verandering van de smaak van het product (het product wordt 'rans').
Wat echter nog veel schadelijker is aan het hele proces van oxidatie van vetzuren, is het ontstaan van vernietigende vrije radicalen. Het is dan ook van essentieel belang om, nadat alle gifstoffen zijn verwijderd, oxidatie tegen elke prijs te voorkomen. Het vermijden van zuurstof, de bescherming tegen licht, koeling en het voorkomen van de invloed van ionen uit zware metalen:… het zijn enkele van de vele preventieve maatregelen die hiervoor worden ingezet. Het is echter niet altijd mogelijk om deze maatregelen toe te passen en het effect is dan ook vaak onvoldoende. Het is noodzakelijk om het product te stabiliseren met antioxidanten. Om die reden worden er natuurlijke tocoferolen zonder GMO's toegevoegd aan het product.

Een hogere biologische beschikbaarheid

Er is nu visolie te koop op basis van twee verschillende vormen van omega-3-vetzuren: een natuurlijke vorm die voorkomt in visolie, namelijk de triglyceriden, en een synthetische vorm die verkregen wordt via een chemisch proces, namelijk de ethylesters. De benaming 'natuurlijke visolie' houdt in dat er geen chemisch product is gebruikt tijdens het productieproces van de omega-3-vetzuren. De vetzuren hebben hun natuurlijke triglyceridenvorm behouden.

De biologische beschikbaarheid van beide vormen verschilt enorm: de biologische beschikbaarheid van ethylesters zou de helft minder zijn dan die van de natuurlijke vorm.

In een onderzoek heeft men de opname van de verschillende vormen van visolie in een gelijke dosering bekeken. De absorptie van de natuurlijke triglyceridenvorm was drie maal zo hoog als die van de synthetische vorm.
In een ander onderzoek naar de biologische beschikbaarheid van EPA en DHA constateerde men dat de absorptie van ethylesters van EPA en DHA respectievelijk 40% en 48% minder was dan die van natuurlijke triglyceriden.

Een van de redenen voor de lage biologische beschikbaarheid van de ethylestervorm zou zijn dat deze vorm beter bestand is tegen de verteringsenzymen. Tijdens de vertering hydrolyseren lipasen uit de alvleesklier de olie om de vetten vrij te maken. Deze stap in de vertering is bedoeld om de vetzuren in een latere fase op te kunnen nemen. Onderzoek heeft aangetoond dat de ethylestervorm 10 tot 50 maal beter bestand is tegen het enzymatische proces dan de natuurlijke triglyceridenvorm.

---

Lawson LD et al. 1988. Absorption of eicopentaenoic acid and docosahexaenoic acid from fish oil triacylglycerols or fish esthyl esters coingested with a high-fat meal. Biochem Biophys Res Commun, 31; 156(2): 960-3.
- Beckermann B et al., 1990. Comparative bioavailability of eicosapentaenoic acid and docohexaenoic acid from triglycerides, free fatty acids and ethylestersinvolunteers . Arzneimittelforschung, 40(6): 700-4.
- Yang LY et al. 1990. Lipolysis of menhaden oil triglycerols and the corresponding fatty acid alkyl esters by pancreatic lipase in vitro: a re-examination. J Lipid Res, 31(1): 137-47.