Dit voedingsmiddel maakt de huid en slagaderen jonger

Stelt u zich eens een natuurlijke voedingsstof voor, die voorkomt dat de huid rimpels krijgt, losser wordt of er ouder uit gaat zien, en dat niet alleen in het gezicht (oogleden, wangen, lippen) maar ook op de billen en onder de armen.

En terwijl u jaar in jaar uit in uw badkamerspiegel kijkt met een jong gezicht, blijven ook uw slagaderen, uw ogen en uw nieren jong, zonder dat u daar bij stilstaat!

Uw slagaderen, die steeds stugger worden of zelfs verstopt dreigen te raken zouden nu soepel en elastisch blijven. U zou hierdoor meer energie hebben, minder snel buiten adem zijn en het risico van het krijgen van een infarct of een CVA zou afnemen.

Nu is er goed nieuws: die bijzondere natuurlijke voedingsstof bestaat, en het zit zelfs in de meeste vleesproducten die u eet: het gaat om een aminozuur genaamd "carnosine".

Eet u regelmatig vlees, dan consumeert u vaak al zonder dat u het weet carnosine.

Er zijn echter twee eenvoudige redenen waarom de stof geen zichtbaar anti-verouderingseffect heeft:

– Allereerst is het zo dat de maximale hoeveelheid die u via voedsel opneemt 25 tot 50 mg is, terwijl de hierboven genoemde effecten pas zijn geconstateerd bij 1000 tot 1500 mg.
– Daarnaast beschikt u in uw spijsverteringskanaal over een enzym dat carnosine vernietigt. Dit enzym heet carnosinase.

Om deze antiverouderingseffecten te kunnen vaststellen is het dus nodig om carnosine in te nemen in de vorm van een supplement.

Hoe werkt carnosine?

De weefsels van de huid, de slagaderen en de ogen en nieren raken beschadigd door oxidatie en glycatie.

Die oxidatie lijkt op het verschijnsel roest of op het 'rans' worden van vetten.

Ons lichaam wordt voortdurend aangevallen door agressieve, 'vleesetende' moleculen, ook wel vrije radicalen genoemd. Ze zijn verantwoordelijk voor de oxidatie. Waar komen deze vrije radicalen vandaan:

- overmatig gebruik van tabak en alcohol, vervuiling in de lucht (fijne deeltjes, ozon...) ; - stress, waardoor er cortisol wordt aangemaakt;
– chemische vervuiling en straling, waaronder zonnestralen;
– en zelfs uit zoiets elementairs als ademhalen: wanneer u ademhaalt absorbeert u zuurstof die helpt bij de verbranding van voedingsstoffen. Hierdoor komt er energie vrij voor de cellen. Een motor die brandstof verbrandt produceert rook, maar deze verbranding in ons lichaam veroorzaakt vrije radicalen.

Door de oxidatie raken de cellen bepaalde kenmerkende eigenschappen kwijt. Ze raken vergiftigd en sterven. In het ergste geval zorgt oxidatie zelfs voor mutaties in het DNA en maakt het de weg vrij voor kankertumoren.

Naar nu blijkt werkt carnosine als een krachtige antioxidant. Wanneer u een voldoende hoge dosering inneemt (1000 tot 1500 mg per dag), dan is de stof in staat de vernietiging vanmiljarden lichaamscellen in uw lichaam tegen te gaan, en dat elke dag. De lichaamscellen blijven behouden. Ze blijven hun werk doen en gaan door met zich te delen. Dit verklaart waarom uw weefsels (huid, slagaderen, nieren, ogen) minder snel oud worden.

Maar dat is nog niet alles! Het blijkt dat carnosine een van de weinige stoffen is die ook een effect heeft op de anti-glycation.

De bestrijding van glycatie is even belangrijk als de bestrijding van oxidatie.

Glycatie is een fenomeen dat veel minder bekend is bij het grote publiek dan oxidatie.

Toch is het voor een effectieve bestrijding van de verouderingbelangrijkom ook de glycatie aan te pakken, en niet alleen de oxidatie.

Glycatie is een verschijnsel dat niet door vrije radicalen ontstaat, maar door de aanwezigheid van glucose (suiker) in het lichaam. Hoe meer suiker u in het bloed heeft, hoe omvangrijker de glycatie zal zijn, en hoe sneller u ouder wordt. Om die reden wordt een aandoening als diabetes ook vaak gerelateerd aan een sneller verouderingsproces.

Maar wat is glycatie nu eigenlijk?

Glycatie is in feite 'versuikering' op microscopische schaal. Wanneer u een stuk vlees neemt, het in suiker rolt en het vervolgens gaat bakken, dan zal de suiker smelten en een verbinding aangaan met de eiwitten in het vlees. Er ontstaat een harde gekarameliseerde of versuikerde laag.

Dit proces, dat in een pan bij hoge temperaturen slechts enkele seconden duurt, vindt ook voortdurend in ons lichaam plaats, langzaam en op microscopisch niveau (celniveau). Na tientallen jaren is deze versuikering (door medici ook wel glycatie genoemd) zo hevig, dat het resultaat ervan zichtbaar wordt en zelfs hinderlijk, omdat het voor ernstige aandoeningen kan zorgen.

Wat er gebeurt, is dat de versuikerde eiwitten zich met elkaar verbinden. Er ontstaan wat men noemt ‘crosslinks’. Naarmate eiwitten meer crosslinks aangaan, worden de weefsels in het lichaam stugger en harder.

Neem bijvoorbeeld uw huid. Uw huid wordt ondersteund door een speciale laag, de lederhuid. De lederhuid bevindt zich onder de opperhuid, en juist de lederhuid geeft uw huid een zacht en elastisch uiterlijk. De lederhuid is opgebouwd uit collageenvezels (een stevige gelatine) en elastine.

Naarmate de tijd vordert zal de suiker in uw bloed zich met deze eiwitten verbinden. De collageen- en elastinevezels worden stugger en zullen breken onder het effect van glycatie. Hierdoor ontstaan rimpels, wordt de opperhuid slap en droog en is de huid steeds minder in staat om herstel te plegen.

Hetzelfde verschijnsel vindt plaats in de slagaderen die stugger worden, in de cellen van de nieren, maar ook in de ogen (staar).

De glycatie van eiwitten' wordt steeds wanneer u suikers en gebakken voedsel eet aanzienlijk versneld. Denk hierbij aan gebakken vlees (vooral op de barbecue), friet, olie die warmer wordt gemaakt dan 180 °C en zelfs bruingebakken groenten.

Zo kan het gebeuren dat men 40 jaar is, er stralend uitziet en alle rimpels op een hand kan tellen omdat men weinig suiker eet, niet teveel gebakken eten en carnosine inneemt als supplement... maar het kan ook gebeuren dat men er met 45 jaar gerimpeld uitziet en een slappe huid heeft, omdat men het lichaam niet goed verzorgt met de juiste voeding.

Zo kunnen tweelingen, die beschikken over dezelfde genetische blauwdruk, er voor hun leeftijd totaal verschillend uitzien qua jeugdigheid. Om de redenen die we hierboven noemden kan de een er met 45 jaar wel 10 jaar ouder uitzien dan de ander.

Waarom is carnosine niet zo bekend?

Carnosine werd in 1900 ontdekt in Rusland. Het is een peptide die twee aminozuren bevat, namelijk alanine en histidine.

Het merendeel van de onderzoeken naar carnosine is uitgevoerd in Rusland, en de resultaten zijn slechts onlangs ter beschikking gekomen van de westerse wetenschappers.

Verschillende recente onderzoeken hebben onlangs echter het belang aangetoond van carnosine bij de bestrijding van veroudering van weefsels. Het vermoeden bestaat dat de algemene geneeskunst en het grote publiek zich over niet al te lange tijd massaal op deze voedingsstof zullen storten.

Het blad Biochemistry bijvoorbeeld meldt dat Italiaanse onderzoekers weefsel van de ooglens van de rat op kweek hebben gezet. Aan die kweek voegden ze ofwel een oplossing van guanidine toe (een stof die bekend is vanwege de vorming van staar), ofwel guanidine en L-carnosine. De resultaten toonden aan dat guanidine het lensweefsel volledig ondoorzichtig maakte, terwijl de lenzen met de oplossing met carnosine50 à 60 % doorzichtiger waren .(1)

Ook hebben wetenschappers aangetoond dat carnosine de celeiwitten beschermt op twee verschillende manieren. In de eerste plaats via de werking als antioxidant: carnosine voorkomt de vorming van geoxideerde suikers of versuikerde radicalen, oftewel Advanced Glycosylation End Product).(2).
Maar carnosine verbindt zich eveneens met potentieel gevaarlijke carbonylgroepen die de diep in de celmembraan liggende eiwitten aanvallen. Carnosine verbindt zich met beide stoffen en maakt carbonyl onschadelijk.
Beide processen hebben belangrijke gevolgen voor de antiverouderingsbehandelingen: carnosine voorkomt niet alleen de schadelijke vorming van kruisverbindingen (crosslinking), maar het elimineert ook de verbindingen die reeds gevormd zijn, waardoor het de normale werking van het membraan herstelt(3).

Deze wetenschappelijke sprong vooruit betekent dat de dagelijkse supplementinname van carnosine, iets dat nu slechts door een bescheiden en goed geïnformeerde minderheid wordt gedaan, morgen waarschijnlijk gemeengoed wordt wanneer de grote media de stof in het nieuws brengen.

Het is dan ook de belangrijkste pijler in een efficiënte bestrijding van de verouderingsverschijnselen, en dat zonder negatieve bijwerkingen (ik herhaal het nog maar eens: carnosine is een eenvoudige natuurlijke voedingsstof).

(1) Biochemistry, 2009, 48(27):6522-6531.
(2) Hipkiss A.R., « Carnosine, a protective anti-aging peptide? », Int. Biochem. Cell. Biol., 1998, 30(8):863-8.
(3) Hipkiss A.R. et al., « A possible new role for the anti-aging peptide carnosine », Cell. Mol. Life Sci., 2000, 57(5):747-53.