Onbeheersbare verteringsproblemen? Onverklaarbare gewichtsveranderingen? Wel eens gedacht aan overgevoeligheid voor voeding?

Niet iedereen verdraagt bepaalde granen, gedroogde groenten en melkproducten even goed. De oorzaak? Lectines zijn eiwitten die voorkomen in onze voeding. Ze kunnen zowel plantaardig als dierlijk zijn, en ze verbinden zich op een specifieke wijze aan koolhydraten. Ze kunnen de oorzaak vormen van overgevoeligheid voor bepaalde voeding, hetgeen zich in de volgende problemen kan uiten:

- maag- en darmproblemen: slechte vertering, gas, opgeblazen gevoel, diarree, misselijkheid, overgeven.
- of meer algemeen: trek, hongerklop, hoofdpijn, vermoeidheid, onverklaarbare gewichtstoename, wisselend humeur en melancholische stemmingen…

Ook al worden lectines niet gemakkelijk vernietigd of uitgeschakeld bij hogere temperaturen, toch wordt 95% van de lectines meestal geneutraliseerd door het lichaam zelf. Echter, een uiterst kleine hoeveelheid (ong. 5%) kan niet in de maag worden verteerd. Deze lectines passeren de darmwand en reageren met de antigenen van rode bloedcellen. Deze klonteren samen in het orgaan waarin ze zich bevinden, en tasten het zenuwstelsel, het cardiovasculaire stelsel, het verteringsstelsel of het hormonale stelsel aan.

Bovendien kunnen lectines zorgen voor een leptinersistentie. Leptine is een hormoon dat de vetreserves beheerst. De lectines gedragen zich dan als insuline, oftewel: ze stimuleren de opslag van vetten in de vetcellen.
De meest voorkomende lectines zijn gliadines, die voorkomen in tarwe, haver, rogge en gerst. Gliadines zijn vaak de oorzaak van pijnlijke ontstekingen. Andere lectines verstoren het microbiotische evenwicht in de darm, en het merendeel stimuleert de aanmaak van schadelijke polyamines in de darm (putrescine, spermidine en cadaverine), waardoor de verteerbaarheid en bruikbaarheid van eiwitten in de darm afneemt.

Lectines en bloedgroepen
Bloedcellen dragen aan het oppervlak antigenen mee (des glycoproteïnen ); deze antigenen zijn voor elke bloedgroep verschillend, en ze bepalen tot welke bloedgroep uw bloed behoort. Bepaalde lectines in de voeding zijn in staat om een bloedgroep aan te vallen wanneer de antigenen van deze bloedgroep lijken op die van een andere bloedgroep.

De inzet van natuurlijke stoffen
Omdat het onmogelijk is om iemands bloedgroep te veranderen, kan het noodzakelijk zijn om kwalitatief hoogwaardige natuurlijke stoffen met een preventieve werking in te zetten. Deze kunnen zich binden aan lectines en ervoor zorgen dat ze afgevoerd worden uit het lichaam. Dit kan een oplossing zijn voor een groot aantal dagelijks terugkerende ongemakken. We denken hierbij bijvoorbeeld aan oplosbare vezels, sacharides en andere stoffen, die de darm voeden en beschermen tegen ontstekingen.

- De Pommeransboome (Citrus aurantium) is een belangrijke bron van oplosbare vezels, waaronder pectine. Pectine verhoogt de viscositeit in de darmen en wordt afgebroken door micro-organismen. Hierbij komen korte keten verzuren vrij die een prebiotisch effect hebben.
- De Amerikaanse larix (Larix occidentalis) bevat arabinogalactanen die een prebiotisch effect hebben. Ze verlichten darmklachten bij een spastische darm, bij diverticulose en bij colites ulcerosa.
- Natriumalginaat is een derivaat van bruine algen. Het vormt een gel die de lectines 'opsluit', waardoor ze gemakkelijk afgevoerd kunnen worden.
- N-acetylglucosamine (NAG) , een mucopolysaccharide, is in staat zich te binden aan tarwelectines.
- Ook de volgende twee suikers werken bijzonder doeltreffend: fucose, gewonnen uit de alg Fucus vesiculosus ; hecht zich aan gisten en bacteriën, en D-mannose , een stof die zich hecht aan lectines van de Escherichia coli, en deze neutraliseert en ze afvoert via de urine.
- L-glutamine het aminozuur dat voor de grootste toevoer van energie zorgt in de cellen van het darmslijmvlies, waardoor het slijmvlies hersteld wordt en gezond blijft.
- En tot slotcurcumine, de actieve stof van curcuma die inmiddels alom bekend staat om zijn sterk kalmerende werking bij darmonstekingen.