De beste strategie voor het bestrijden van hypothyroïdie

Hypothyroïdie, ook wel schildklierinsufficiëntie genoemd, komt met name voor bij vrouwen. Naarmate we ouder worden, doet de aandoening zich vaker voor. De aandoening wordt gekenmerkt door het onvermogen van het lichaam om voldoende schildklierhormonen aan te maken. Het gaat hierbij om T4 (thyroxine) en actieve T3 (tri-joodthyronine). Het is mogelijk dat er voldoende T4 in ons bloed voorkomt, maar T4 is een pro-hormoon. Dat betekent dat het drie tot tien maal minder actief is dan T3.
Een onverklaarbare gewichtstoename, constipatie, kouwelijkheid (ook in de zomer), koude handen en voeten, een droge huid, energiegebrek, slaapproblemen, een opgezet gezicht en opgezette ogen: het zijn signalen die we serieus dienen te nemen. Het is aan te raden de arts te vragen om een bloedonderzoek, waarmee de diagnose bevestigd kan worden. Toch kan de zaak iets gecompliceerder liggen dan het lijkt. Het komt regelmatig voor dat een arts aangeeft dat het TSH-gehalte binnen de norm valt (0,55 tot 4,78 mIE/l) en dat er geen behandeling nodig is.
Soms helpt de voorgeschreven synthetische vorm van T4 (levothyroxine, oftewel L-T4 - beter bekend onder de naam Levothyrox®) onvoldoende tegen de klachten. Door een tekort aan ijzer of selenium, een luie lever, chronische stress, zeer intensieve activiteiten, de inname van de pil of een behandeling met vervangende hormonen kan de omzetting van T4 in T3 in de lever en nieren onvoldoende zijn.

TSH-gehalte... is de norm te hoog ingesteld?

Volgens Dr. Rudy Proesmans, een specialist op het gebied van jodium, ligt het ideale TSH-gehalte tussen 0,15 en 2 mIU/L. Maar zelfs wanneer het TSH binnen de gestelde waarden ligt, is het interessant om dagelijks een specifiek supplement in te nemen, zodat de verschillende fysiologische basisfuncties van de schildklier gereguleerd worden: regulering van het gewicht, de lichaamstemperatuur en de energie; behoud van een evenwichtig humeur en van het libido; goede werking van de spieren, het hart en de bloedvaten; behoud van sterke botten en tanden; een mooie huid en gezonde nagels...

Voor alles dienen we kritisch te kijken naar het eten op ons bord:

- het is noodzakelijk om de jodiuminname omhoog te brengen door de inname van producten uit de zee (vis, schelp- en schaaldieren, algen).
- Daarnaast dienen we erop te letten dat we niet teveel goitrogene voedingsmiddelen nemen (ze beperken de hechting van jodium in de schildklier). Het gaat hierbij om: bloemkool, broccoli, spruitjes, boerenkool, soja, maniok, zoete aardappelen.
- Het kan ook nuttig zijn om de hoeveelheid mineralen op te schroeven: selenium (paranoten), zink (oesters, schelpdieren). Soms dient de hoeveelheid eiwit verminderd te worden, aangezien dit de omzetting van T4 in T3 vertraagt.

Bij een tekort aan schildklierhormonen is het eveneens aan te raden voldoende te slapen, aangezien de aanmaak van schildklierhormonen met 20 tot 40% kan afnemen bij personen die niet voldoende nachtrust krijgen.

Vervolgens is het van belang om eveneens specifieke voedingssupplementen in te nemen die veilig en doeltreffend zijn. Deze kunnen alleen, of samen met Levothyroxine ingenomen worden.

Drie onmisbare ayurvedische planten

Coleus forskohlii heeft wortels die rijk zijn aan forskoline. Deze stof heeft het vermogen de natuurlijke aanmaak van AMPc te stimuleren, een substantie die nodig is voor de overdracht van informatie ter hoogte van de hypothalamus en hypofyse. Door dit effect zet het extract van de wortel de schildklier aan om meer schildklierhormonen (T4 en T3) te maken via TSH (Thyroid Stimulating Hormone - thyreostimuline). Dit hormoon wordt aangemaakt in de hypofyse. De rol van TSH is namelijk de schildklier te activeren en ervoor te zorgen dat het orgaan meer schildklierhormonen aanmaakt wanneer er sprake is van een tekort. Het is dan ook wenselijk om 100 tot 200 mg Coleus forskohlii in te nemen vanaf de eerste symptomen die duiden op een tekort, of wanneer medicijngebruik niet alle klachten wegneemt. Er zijn daarnaast verschillende onderzoeken waarin is aangetoond dat de plant de basisstofwisseling stimuleert en ervoor zorgt dat er in rust meer calorieën worden verbrand doordat de lipolyse wordt bevorderd. Dit is een niet te verwaarlozen effect, want het is bekend dat schildklierinsufficiëntie vaak gepaard gaat met een aanzienlijke gewichtstoename. Guggul (Commiphora mukul) ook wel mirreboom genoemd, kent een wijdverbreid gebruik in de Indiase geneeskunst. Het bevat guggulsteronen, die de activiteit van de schildklier stimuleren. Ze bevorderen de omzetting van T4 in T3 en stimuleren de basisstofwisseling wanneer men er minimaal 35 mg per dag van inneemt. Dat komt in de praktijk meestal neer op 1,5 g Guggulextract.
De dagelijkse inname van de stof activeert eveneens lipolytische enzymen en reguleert de omvang en het aantal van de vetcellen. Het is dan ook een perfecte aanvulling indien er sprake is van een gewichtstoename door schildklierproblemen.

En ten slotte hetextract van de wortel van Ashwagandha (Whithania somnifera) , dat de werking van de twee hiervoor genoemde planten perfect aanvult als het gaat om de stimulerende werking op een te traag werkende schildklier.

Specifieke vitamines en mineralen

Naast de inname van deze specifieke planten, is het raadzaam eveneens een complex met onmisbare multivitaminen en mineralen in te nemen die noodzakelijk zijn voor een goede werking van de schildklier. Het zijn basisstoffen die de aanmaak van schildklierhormonen stimuleren, de gevoeligheid voor de receptoren van T3 en T4 verbeteren en de omzetting van T4 in actieve T3 activeren. We denken dan aan de vitamines B6, B9, C, A, D3 en de volgende mineralen:

- magnesium, dat voorkomt dat de activiteit van de schildklier afneemt bij mensen die intensief sporten, of bij ouderen en mensen die een zittend leven leiden.
- zink, dat de aanmaak van T3 stimuleert,
- selenium, dat de omzetting van T4 in T3 bevordert,
- maar met name jodium.

Een tekort aan een van deze elementen kan een traag werkende schildklier tot gevolg hebben.

Een oligo-element van groot belang: jodium

Jodium speelt een rol bij de aanmaak van de schildklierhormonen T4 en T3. Het getal na de 'T' geeft het aantal jodiumatomen aan. Dr. David Brownstein, die wereldwijd erkenning geniet als expert op het gebied van de schildklier en jodium, is van mening dat 95% van de bevolking te weinig jodium binnenkrijgt. Jodium draagt bij aan de aanmaak van schildklierhormonen. De meest efficiënte manier om ons lichaam te voorzien van jodium is de inname van Lugol, een di-joodoplossing die in de XIXe eeuw ontwikkeld werd door Jean Lugol. Men zou zo'n zestig druppels per dag moeten innemen, wat neerkomt op 150 µg van het element jodium. Men kan eveneens jodium innemen via algen, bijvoorbeeld door blaaswier te eten; om het jodiumgehalte in de cellen te behouden en ervoor te zorgen dat het niet verdwijnt in ons lichaam, is een gelijktijdige inname van myricetineaan te raden. Dit is een natuurlijke flavonoïde die voorkomt in groente en fruit.
Omdat men via de voeding slechts uitkomt om 50 tot 70 µg per dag, is het noodzakelijk een jodiumsupplement in te nemen. Indien men zich houdt aan de maximale hoeveelheid van 1000 µg (hoeveelheid die wordt aanbevolen door de WHO), dan is het supplement veilig in gebruik.

Het aminozuur van de schildklier: L-tyrosine

Samen met jodium is dit aminozuur onmisbaar voor de aanmaak van de schildklierhormonen T4 en T3. Het lichaam maakt zelf L-tyrosine aan op basis van L-fenylalanine. Naarmate we ouder worden, neemt de aanmaak ervan echter af. Een supplementinname van 0,5 tot 1 gram per dag naast de reguliere maaltijden wordt dan onontbeerlijk. Het supplement dient 's ochtends op een lege maag te worden ingenomen. Dit bevordert de opname en zorgt ervoor dat het middel de slaap niet verstoort.

Vult men dit nog aan met Kaempferol, een flavonoïde die in verschillende planten voorkomt, dan kan men de activiteit vertienvoudigen van het enzym dat T4 omzet in T3, zo is gebleken uit in vitro-onderzoek.