Effecten van lichaamsvet ernstiger dan gedacht

Uit nieuw onderzoek¹ is gebleken dat de effecten van overgewicht op de gezondheid enorm worden onderschat. Tot op heden werd gedacht dat het een wat extra lichaamsvet niet erg was. Voor mensen boven de 60 jaar zou het zelfs gunstig zijn. Inmiddels is gebleken dat de onderzoeken die dit idee ondersteunden, niet juist waren uitgevoerd: de onderzoeken lieten het feit buiten beschouwing dat een deel van de mensen met een laag BMI reeds ziek was, of een grote kans had op korte termijn ziek te worden (chronische stress, roken, hoge alcoholinname, etc.)
De BMI lijkt dus direct gerelateerd aan gezondheidsproblemen: hoe meer lichaamsgewicht, hoe groter de kans op overlijden.

Dit morbide effect kan worden verklaard door het feit dat vetweefsel het vermogen heeft een groot aantal chemische boodschappers en hormonen af te geven. Wanneer er sprake is van een overmatige hoeveelheid vetweefsel, dan kan dit oneindig veel complexe mechanismen ontregelen. Het leidt er uiteindelijk toe dat het lichaam het vet bij voorkeur gaat opslaan als visceraal vet. Daarnaast leidt het tot een overmatige afgifte van ontstekingsopwekkende cytokines (die een chronische staat van ontsteking veroorzaken en veroudering versnellen), tot insulineresistentie, hetgeen leidt tot diabetes type II. Daarnaast neemt de hoeveelheid lipiden in het bloed toe, ontstaat er een hoge bloeddruk en neemt de kans op het ontstaan van hart- en vaataandoeningen toe (trombose, vaataandoeningen).

Hoe kunt u het volume van uw vetcellen verminderen?

Wanneer we eten, breekt ons lichaam het voedsel af en slaat het energiemoleculen op die het nodig heeft om te functioneren. Als ons lichaam niet in staat zou zijn om reserves aan te leggen, dan zouden we constant moeten eten. Maar dit gunstige mechanisme kan zich echter ook tegen ons keren, namelijk wanneer de inname en het gebruik van energie niet in balans is.
Nemen we teveel in, dan zal het lichaam de alcohol, de suikers en de vetten opslaan in de vorm van vet, om precies te zijn in triglyceriden. Deze lipidenmoleculen zijn zeer energierijk en worden opgeslagen in de voorraadcellen: de adipocyten. Deze cellen hebben een bijzondere eigenschap: ze zijn namelijk elastisch. Nemen we meer in dan we gebruiken, dan worden ze alsmaar groter. Ze kunnen tot wel 100 keer hun eigen omvang aannemen. Deze reserveopslag in lichaamsvet, en dan vooral op basis van suikers, wordt lipogenese genoemd. Tijdens dit proces worden eveneens ongedifferentieerde cellen gerekruteerd die zich, indien nodig, bij de adipocyten voegen en eveneens vet opnemen. Maar deze rekrutering van nieuwe cellen is wel definitief: al slagen mensen erin om veel af te vallen, ze raken de extra vetcellen die zijn aangemaakt nooit meer kwijt. Dit is zonder enige twijfel de reden waarom mensen die voorheen obesitas hadden later gemakkelijker weer aankomen dan anderen.
Wanneer we minder energie innemen dan we nodig hebben, dan zal het lichaam een deel van de triglyceriden uit de adipocyten halen en deze omzetten in eenvoudige moleculen of koolhydraten om te kunnen voldoen aan de energiebehoefte van spieren en organen. Dit noemen we lipolyse. De omvang van elke adipocyten neemt af, en daarmee het totale volume van het vetweefsel. Wanneer de lipolyse lang genoeg doorgaat, zijn de effecten met het blote oog zichtbaar: we zien dat iemand afgevallen is.
Er bestaan dus twee manieren om het volume van de vetmassa te verminderen: ofwel men probeert de lipogenese te verminderen (en te voorkomen dat de vetcellen alsmaar voller worden), ofwel men probeert de lipolyse te bevorderen (door de voorraden triglyceriden leeg te maken). In een normale situatie kan het lichaam tussen beide verschijnselen switchen op basis van de behoeften. Hierbij spelen verschillende stoffen een rol (enzymen, hormonen, chemische boodschappers). Ook andere factoren zijn van invloed, zoals medicijninname, overmatige eiwitinname, het evenwicht tussen omega-3 en omega-6 en stress.
Om gewicht te verliezen, dienen we dus bovenstaande stoffen en factoren te beïnvloeden.
Voor wat betreft de factoren die we hierboven noemden, gelden een paar adviezen die u waarschijnlijk eerder heeft gehoord: minder eten, zorgen voor meer energieverbruik door meer te bewegen, een uitgebalanceerd voedingspatroon aanhouden, stress verminderen, het gebruik van medicijnen tot het minimum beperken...
Voor de stoffen die een rol spelen bij beide processen geldt dat zowel bij mensen met overgewicht als bij gezondheidsdeskundigen een gebrek is aan de noodzakelijke kennis omtrent dit onderwerp. Er bestaan namelijk nogal wat natuurlijke stoffen waarvan men vermoedt dat ze de lipogenese remmen en de lipolyse stimuleren.
Zo is er de formule Adipromin op basis van 3 medicinale planten: oringa olifera, Murraya koeingii en Curcuma longa. Het remt de lipogenese en stimuleert de lipolyse. Uit een onderzoek² is gebleken dat het de ophoping van triglyceriden in de adipocyten tegengaat. Daarnaast zou het de differentiatie van pre-adipocyten in adipocyten tegengaan en zou het de leegruiming van adipocyten tijdens de lipolyse stimuleren. Het is dan ook geen verrassing dat deze formule in vergelijking met een placebo bij mensen met obesitas zorgt voor het verlies van meer lichaamsgewicht bij eenzelfde calorie-inname gedurende 8 weken (2000 calorieën/dag). De deelnemers ontvingen 900 mg per dag en zagen eveneens dat hun triglyceridengehalte en hun cholesterolgehalte daalde. Gelukkig is de vernieuwde samenstelling, die waarschijnlijk zeer gewild wordt, nu toegankelijk voor iedereen onder de naam Adipromin® ;.
Andere natuurlijke formules, zoals Meratrim, (op basis van extract van de bloem van Sphaeranthus indicus en extract van mangosteen) werken volgens eenzelfde principe en hebben een vergelijkbaar effect³. Men vindt deze bestanddelen terug in een geoptimaliseerde formule voor verlies van lichaamsgewicht, namelijk Advanced Fat Burner, waarin nog andere mechanismen worden aangesproken die zorgen voor het verlies van kilo's, zoals een verhoging van de basisstofwisseling.

---

Références
1. David Carslake, George Davey Smith, David Gunnell, Neil Davies, Tom IL Nilsen, Pål Romundstad. Confounding by ill health in the observed association between BMI and mortality: evidence from the HUNT Study using offspring BMI as an instrument. International Journal of Epidemiology, 2017; DOI: 10.1093/ije/dyx246
2. Krishanu Sengupta, Atmatrana T Mishra, Manikeswar K Rao, Kadainti VS Sarma, Alluri V Krishnaraju, and Golakoti Trimurtulu. Efficacy and tolerability of a novel herbal formulation for weight management in obese subjects: a randomized double blind placebo controlled clinical study, Lipids Health Dis. 2012; 11: 122. Published online 2012 Sep 20. doi: 10.1186/1476-511X-11-122
3. Venkateshwarlu Kudiganti, Raveendra Ramamurthy Kodur, Sushma Raveendra Kodur, Manjunath Halemane, and Dheeraj Kumar Deep. Efficacy and tolerability of Meratrim for weight management: a randomized, double-blind, placebo-controlled study in healthy overweight human subjects. Lipids Health Dis. 2016; 15(1): 136. Published online 2016 Aug 24. doi: 10.1186/s12944-016-0306-4