Als suiker en voeding met een hoge GI uw ergste vijand worden

Als het gaat om hart- en vaatziekten, dan spreekt men vaak over factoren als cholesterol, hoge bloeddruk, roken, een zittend leven, overgewicht.... Vaak volstaan artsen en voedingsdeskundigen met het advies dat men 'vetten dient te mijden', met name wanneer deze deskundigen niet de moeite hebben genomen zich te verdiepen in de laatste wetenschappelijke ontwikkelingen op dat gebied. Of men adviseert om gefrituurd eten te laten staan, maar wel gewoon vetzuren te eten, zelfs als het gaat om verzadigde verzuren, zoals korte keten- en middellangeketenvetzuren.
Echter, het merendeel van de professionals in de gezondheidszorg vergeet zich te buigen over de effecten van koolhydraten, met name de koolhydraten met een hoge Glykemische Index (GI). En dat terwijl we die in praktisch alle bewerkte voeding vinden! Het glycatieproces in de aderen is veel schadelijker voor onze bloedvaten dan een ietwat te hoog cholesterolgehalte!

Vaak ziet men vetten als de boosdoeners en worden koolhydraten gezien als onschuldiger omdat ze minder calorieën bevatten. Pieken in de bloedsuikerspiegel door de consumptie van suikerrijke producten of voedingsmiddelen met een hoge glykemische index, of de overmatige consumptie van koolhydraten bij elke maaltijd zijn factoren die kunnen leiden tot de 'versuikering' van eiwitten in onze bloedvaten. Dit verschijnsel blijft helaas niet beperkt tot ons vatenstelsel...

Deze glycatie, die niet-enzymatische glycosylering wordt genoemd, wordt bij diabetici meestal om de drie maanden gemeten middels het hemoglobineglycaat (HbA1c). Bij de rest van de bevolking blijft dit verschijnsel echter vrijwel onopgemerkt. Wanneer er een te grote hoeveelheid eiwit niet meer functioneel is voor het lichaam en via reacties met de moleculen glucose en fructose gedenatureerd raakt, dan ziet men daarvan snel de eerste verschijnselen in de vorm van een gerimpelde en minder elastische huid die niet meer in staat is goed te herstellen. Het herstelproces wordt gehinderd door de ontwikkeling van gekruiste verbindingen tussen de collageenvezels. Behalve de vorming van een paar rimpels en lijntjes, leidt het glycatieproces tot veel ernstigere aantastingen:

- in de ooglens. Het vergroot bovendien de kans op ouderdomsstaar;
- in de hersenen, met name in de haarvaten van de hersenen;
- in de spieren. Dit zou voor een deel de afname van de spiermassa kunnen verklaren...

In feite is het glycatieproces een sluipmoordenaar: het tast de vitale organen aan, versnelt het verouderingsproces en bevordert het ontstaan van tal van aandoeningen.

Wat is glycatie en hoe kunnen we het met natuurlijk stoffen bestrijden?

Onder AGE's (Advanced Glycation End Products) verstaat men stoffen die worden gevormd wanneer een reducerende suiker (glucose of fructose) of een aldehyde zich bindt aan een eiwit (een amine), waardoor er zogenaamde 'kruisverbindingen' ontstaan. Koks zijn bekend met dit fenomeen, dat de Maillardreactie wordt genoemd. Het verklaart het bruinen van het vlees tijdens het bakken. Voeding is een directe bron van AGE's. Dierlijke voeding levert de meeste AGE's, vooral wanneer het wordt blootgesteld aan hoge temperaturen (in de oven, in de pan, onder de grill, op de BBQ en zelfs in de magnetron). Maar ook andere gegrilde, oliehoudende voedingsstoffen leveren AGE's.
Zoals we al eerder aangaven, worden AGE's op natuurlijke wijze gevormd in ons lichaam als gevolg van een reactie tussen suikers die ons lichaam aanwezig zijn en onze eigen eiwitten. AGE's circuleren in ons lichaam en komen zelfs in de cellen terecht. Deze eiwitten kunnen dan niet meer op de normale wijze functioneren. Ze kunnen echter ook niet worden vernietigd of afgevoerd uit de cellen waarin ze zich hebben opgehoopt. Zo zorgen AGE's bij diabetici voor een groot deel van de ernstige complicaties van deze ziekte (bijvoorbeeld op neuropathologisch gebied).

L-carnosine… onmisbaar voor de bestrijding van glycatie

L-carnitine is een natuurlijke dipeptide die ook wel bèta-alanine-L-histidine wordt genoemd. Men vindt de stof in de skeletspieren en in neuronen. Net als de meeste andere stoffen, neemt ook hiervan de aanmaak in de loop der jaren af. Soms daalt de aanmaak tussen de 10 en de 70 jaar maar liefst met 60%.
Deze antioxidant bestrijdt op de meest efficiënte wijze het radicaal hydroxyl. Bovendien is het de krachtigste bestrijder van de glycatie van eiwitten, zo is wetenschappelijk aangetoond.
De stof werkt in op de eerste fases van het glycatieproces en vormt daarbij volledig onschadelijke producten, die gemakkelijk af te voeren zijn voor het lichaam.

Naast het feit dat men de hoeveelheid suikers en zetmeelhoudende producten met een hoge glykemische index probeert terug te dringen (zoals aardappelen), en men er op probeert te letten niet teveel koolhydraatrijke voedingsmiddelen in een maaltijd te stoppen, is de gelijktijdige inname van 500 mg van L-carnosine tijdens de maaltijd zeer aan te raden om het glycatieproces te bestrijden. De inname van 1,5 gram L-carnosine heeft tot doel het enzym carnosinase te verzadigen. Carnosinase breekt in ons lichaam carnosine af. Door de inname van dit supplement kan het gehalte aan L-carnosine in het lichaam op peil blijven.
De doeltreffende werking kan nog verbeterd worden in dien men het combineert met L-histidine , dat de werking van L-carnosinase tegengaat.

Ook de volgende stoffen gaan het glycatieproces tegen:

Benfotiamine, een in vet oplosbaar derivaat van thiamine (vitamine B1), omdat deze vorm een optimale biologische beschikbaarheid heeft (wordt 5 tot 25 maal beter opgenomen) en gemakkelijk de celmembranen passeert. De stof blijft langdurig in het lichaam aanwezig. Op basis van de onderzoeken die zijn uitgevoerd naar deze stof, remt het op doeltreffende wijze de AGE's doordat het de hoeveelheid transketolase verdrievoudigt. Transketolase is het enzym dat AGE's omzet in onschuldige stoffen. Net als voor L-carnosine, geldt ook voor deze stof dat deze verdeeld over de dag tijdens de maaltijden ingenomen dient te worden.

Het is belangrijk om te weten dat acetaldehyde, een stof die ontstaat na de afbraak van alcohol door de lever, dertig maal zo giftig is als de alcohol zelf. Acetaldehyde bevordert het glycatieproces. In omstandigheden waarbij het lastig is de hoeveelheid alcohol terug te dringen, is het belangrijk benfotiamine in te nemen, aangezien het de glycatie vermindert en voorkomt die ontstaat door de acetaldehyde.

Aminoguanidine in de HCl -vorm heeft een klinisch bewezen effect als het gaat om de bestrijding van het glycatieproces, met name in de huid, de nieren en het centrale zenuwstelsel. Echter, omdat de levensduur van aminoguanidine HCl in ons lichaam slechts vier uur bedraagt, verdient het de voorkeur om de inname over de dag te verspreiden. Zo wordt er een optimaal effect bereikt.

Ornithine Alpha Ketoglutarate (OKG) is een stof die een rol speelt in de cyclus van Krebs. Het is niet alleen een voorloper van het groeihormoon, maar ook een goede bestrijder van glycatie. Het kan ingenomen worden als aanvulling op L-carnosine in een hoeveelheid tot 10 gram per dag.

Polyfenolen uit appel en dan met name phloridzine, een stof die behoort tot de flavonoïdes uit de chalconengroep en die met name voorkomt in de schil van de appel. Het vermindert de insulineresistentie en bestrijdt op effectieve wijze de glycatieverschijnselen. Het is een uitstekende aanvulling op de andere stoffen.

Pyridoxamine HCl een van de drie natuurlijke vormen van vitamine B6. Het wordt eveneens gebruikt als middel om AGE's te bestrijden doordat het de oxidatieve afbraak van Amadori-producten blokkeert.

Verder noemen we hier nog de extracten van matébladeren, die rijk zijn aan koffiezuur en die tot 95% van de AGE-vorming remmen. Daarnaast valt nog te denken aan astragaloside IV, dat ook over het vermogen beschikt de vorming van de beruchte AGE's tegen te gaan, hoewel dat niet de belangrijkste werking is van deze stof.

Dus ook wanneer uw bloedwaarden geen diabetes aantonen, is het waarschijnlijk dat uw glucosegehalte in het bloed chronisch hoog is en dat zich na verloop van tijd glycatieverschijnselen zullen voordoen op verschillende plaatsen in het lichaam: de bloedvaten, de huid, de spieren, de zenuwen, de nieren... Het goede nieuws is echter dat het nooit te laat is om dit proces te stoppen!